Cruz del Carmen-Punta del Hidalgo

Ta przestronna polana, obecnie zajęta przez parking i rozmaite obiekty wyposażeniowe, jest zarazem strategicznym miejscem skrzyżowania szlaków. Dawniej stojący tu krzyż oddany pod opiekę Virgen del Carmen chronił wędrowców.  Pod koniec XIX wieku lokalny leśniczy zdecydował nagradzać tych, którzy przytaszczą ze sobą kamień, wiązką drewna; dzięki temu zebrano materiał do wzniesienia niniejszej kapliczki pod wezwaniem Cruz del Carmen.

Przed rozpoczęciem schodzenia zachęcamy do udania się do punktu widokowego, skąd roztacza się jeden z najwspanialszych widoków na Vega de la Laguna.

To skrzyżowanie dróg pełniło ważną funkcję, gdyż to właśnie tutaj zbiegały się kroki „punteros” (mieszkańców Punta del Hidalgo) i mieszkańców Las Cabroneras, którzy wspinali się na Cruz del Carmen - położony na szczycie punkt kulminacyjny. Wagę tego skrzyżowania podkreśla krzyż, będący ponadczasowym świadkiem wędrówek tak dużej liczby osób.

Dochodzimy do niego po przejściu przez przełęcz Degollada de las Escaleras - jeden z najcięższych odcinków trasy z uwagi na różnicę wzniesień, którą należy pokonać na bardzo krótkim odcinku.

Ta usytuowana w połowie drogi wioska stanowi wyjątkowy przykład troglodyckiej osady, jaka przetrwała po dziś dzień w Anaga. Większość domostw to wydrążone w tufie domy-jaskinie, gdyż trudności w znalezieniu płaskich terenów sprawiły, że były one zamieniane na pola uprawne, zaś ludzie zamieszkiwali strefy marginalne tak, by nie zmarnować ani metra żyznego gruntu. Większość tutejszych domostw zlokalizowana jest naokoło skały.

Zanim ponownie wyruszymy w dół, możemy się przybliżyć do punktu widokowego Mirador de Aguaide, oferującego zapierające dech w piersiach widoki na Punta del Hidalgo i pozostałe obszary północnego wybrzeża Anaga.

Zaraz po wyruszeniu szlakiem napotykamy w połowie wąwozu imponujących rozmiarów skałę - istnego fonolitowego giganta, którego możemy rozpoznać po jego jasnym kolorze. Jest to tzw. Roque de los Pinos (Skała Sosnowa), gdzie możemy spotkać jedyną lokalną populację sosny kanaryjskiej, gdyż teoretycznie park znajduje się poniżej wysokości, na której ma zwyczaj występować. Na tej skale znajduje się jeden z botanicznych endemitów parku -  Cistus chinamadensis- endemiczny gatunek czystka.

Ta przepiękna skała jest symbolem wioski Punta del Hidalgo. Jej nazwa wywodzi się ze znanej na Teneryfie legendy.  Dwóch młodych braci, którym zabroniono się kochać, wspięli się nocą na skałę i rzucili w przepaść. Złamana cierpieniem góra rozpadła się na dwie części, wydając pełen cierpienia jęk.

Obiekty budowlane zlokalizowane w bocznej części wąwozu należą do Pozo la Fajana, która wyposaża w wodę gospodarstwa rolne obszaru Punta del Hidalgo. W większym budynku znajduje się kompleks starodawnych maszyn o ogromnej wartości, choć obecnie nie można ich zobaczyć. Studnia jest w rzeczywistości swoistą kopalnią wody, która biegnie korytarzem do wnętrza wąwozu, aby przechwycić słodką wodę i uciec przez intruzją słonej wody z oceanu.

Trasa dobiega końca w punkcie widokowym z biurem informacji turystycznej. Roztacza się stąd widok na wybrzeże oraz na masyw górski Macizo de Anaga, z którego zeszliśmy. Pomnik o nazwie „El Puntero”, wzniesiony w hołdzie jednej z najsłynniejszych postaci kanaryjskiego folkloru, Sebastianowi Ramosowi, przypomina nam o tym, że wioska ta stanowi jedną z kolebek tej folklorystycznej tradycji.

Jeśli podążymy dalej ku wybrzeżu, możemy zażyć kąpieli w nadbrzeżnym jeziorku i zobaczyć jedną z najciekawszych nadmorskich równin na wyspie. Na końcu trasy znajduje się również przystanek autobusowy.