Camino de la Virgen

Tereny wypasu (la dehesa) są miejscem wyjątkowym. Namacalna jest samotność i dziki krajobraz ujarzmiony wypasem owiec, gdzie dominują lasy jałowca fenickiego i mury wyznaczające bydłu ich pastwiska. Pośród nich znajduje się zaciszne sanktuarium maryjne Virgen de los Reyes, skąd wyrusza droga, po której co cztery lata procesyjnie znosi się figurę Matki Boskiej w dół.

Na kamieniu tym, położonym jedyne sto metrów od sanktuarium, przedstawiciele władz pozostawiali figurę Matki Boskiej, po jej wcześniejszym wyniesieniu z kaplicy na początku procesji (Bajada). Ponieważ dawniej rządzący nazywali się „regidores”, taką właśnie nazwę nosi kamień. W tym miejscu figurę Matki Boskiej przejmują mieszkańcy miejscowości Sabinosa, pierwsi znoszący ją w tej procesji-pielgrzymce.

To miejsce ma znaczenie symboliczne, gdyż jest ostatnim punktem na drodze do Valverde, z którego widać sanktuarium na zboczach wzgórz Cres, zanim wkroczy się na drogi Binto. Krzyż został wzniesiony przed podróżnika do Ameryki, który zatrzymał się na wyspie i jako świadectwo swej wdzięczności za uzdrowienie postawił ten krzyż, który służy za miejsce postoju Virgen de los Reyes na jej szlaku.

Jest to miejsce, w którym Sabinosa po raz pierwszy przekazuje figurę wioskom zmieniającym się podczas przenoszenia Matki Boskiej i tańczenia dla niej. Przejmuje ją miejscowość El Pinar, która będzie ją nieść przez większą część drogi, z wyjątkiem jednej przerwy, kiedy wręczy ją mieszkańcom El Golfo.

W pobliżu znajduje się jedno z nielicznych źródeł na szczycie wyspy.

Malpaso, czyli złe przejście, to najwyżej położony punkt na wyspie, o skąpej roślinności i prawie zawsze smagany wiatrem. Jego nazwa wskazuje na trudności, które towarzyszą jego pokonaniu. Oferuje spektakularne widoki na całą wyspę i jest przykładem krajobrazu wulkanicznego, naznaczonego przez „picón”, jak zwane są lokalnie lapille czy wulkaniczny popiół.

Na tym zboczu wyspowi święci otrzymują przebaczenie od Świętej Dziewicy i wszystkie grupy z różnych wiosek tańczą razem dla swej patronki w czasie procesji. Rodziny z El Hierro rozkładają obrusy i przygotowują rodzinny posiłek, bo jest to główny odpoczynek podczas pielgrzymki.

Granica ta służy, aby tancerze z El Golfo przejęli figurę Virgen de los Reyes od mieszkańców El Pilar, którzy nieśli ją do tej pory i ponownie wezmą na swe ramiona w La Llanía. Wszystko to daje wyobrażenie o złożoności organizacyjnej przy La Bajada i ścisłym protokole transportu figury.

Kamień ten, zwany Dos Hermanas (dwie siostry), stanowi ważny punkt na trasie procesji, gdyż Matka Boska opuszcza na chwilę drogę, aby pobłogosławić El Golfo i wrócić ponownie na szlak wiodący do Valverde.

Matka Boska ponownie wraca na ramiona mieszkańców El Pinar. Na tym odcinku przejdzie przez las zwany El Brezal, pełną legend polanę El Bailadero de las Brujas i zachwycającą kalderę Fileba, jednym z najbardziej interesujących miejsc na wyspie pod względem geologicznym.

Na tym kresie zbiera się wiele ludzi podczas La Bajada, aby uczestniczyć w przekazaniu figury przez El Pinar mieszkańcom miejscowości Isora. Jest to nowa linia graniczna na ziemiach El Jorado, pochodząca z połowy poprzedniego wieku. Tradycyjnie była to zawsze granica zwracająca na siebie uwagę, charakteryzująca się współzawodnictwem między wioskami.

Na płaskowyżu Nisdafe mieszkańcy San Andrés otrzymują figurę Matki Boskiej z rąk wioski Isora. Śluby związane z procesją mówią, że wszyscy mieszkańcy El Hierro powinni towarzyszyć Świętej Dziewicy, chyba że mają uzasadnioną ku temu przeszkodę. Dlatego po drodze jest tyle postojów. Jednym z nich jest postój 4 naroży.

Jest to najkrótsza granica na trasie Matki Boskiej. Jej historia liczy 150 lat, kiedy to mieszkańcy północnych wiosek (Mocanal, Echedo i Erese) wystąpili z prośbą o przenoszenie figury, gdyż, jako że trasa nie przebiegała przez teren ich jurysdykcji, nie mieli możliwości towarzyszenia Świętej Dziewicy.

Ta ostatnia granica służy przejęciu figury przez mieszkańców Valverde. Miejska korporacja wręcza jej laskę, symbol władzy, i na ramionach radnych uczestniczy w ostatnim odcinku drogi.